Sommige honden verliezen op bepaalde momenten spontaan urine. Bijvoorbeeld wanneer er bezoek komt in huis. Vaak wordt er gesproken over vreugdeplasjes of deemoedsplasjes. In beide gevallen urineert je hond zomaar, in meer of mindere mate, zonder daar zelf controle over te hebben. De emoties die dit gedrag bij je hond veroorzaken, zijn bij deemoedsplasjes anders dan bij vreugdeplasjes.

Plassen door verhoogde mate van opwinding

Zowel bij vreugdeplasjes als bij deemoedsplasjes is er sprake van een verhoogde mate van opwinding. Het adrenalinegehalte in het bloed van je hond neemt toe, en hierdoor gaan de nieren harder werken. Bij mensen werkt dit precies hetzelfde. Wanneer jij zenuwachtig of gespannen bent moet jij wellicht ook vaker naar de wc. En wanneer jij heel druk en enthousiast bent misschien ook.

Jonge pups hebben nog niet altijd de volledige controle over hun blaas. Dit kan zeker in situaties met een verhoogde mate van opwinding leiden tot ongelukjes. Maar ook bij oudere honden komen dit soort plasjes voor.

De opwinding kan positief of negatief zijn

De opwinding kan stijgen doordat er iets heel leuks gebeurt voor je pup/hond. Bijvoorbeeld jouw thuiskomst. Maar bijvoorbeeld ook de komst van visite waar jouw hond heel enthousiast van wordt. En jouw hond wordt misschien nog enthousiaster wanneer het bezoek zelf ook lekker enthousiast gaat doen met jouw hond. Wanneer jouw hond in deze situatie plast spreken we van vreugdeplasjes.

De opwinding kan echter ook stijgen wanneer jouw hond de situatie spannend vindt. Wanneer jouw hond onzeker en op zijn hoede is, bijvoorbeeld bij onbekend bezoek. Of omdat jouw hond in verleden bestraft is wanneer er bezoek kwam, misschien omdat jouw hond tegen het bezoek opsprong. Wanneer jouw hond angstig en onzeker wordt, stijgt het adrenalinegehalte in zijn/haar bloed ook, en dus gaan de nieren ook in deze situatie harder werken. Wanneer dit tot urineverlies bij jouw hond leidt, wordt vaak gesproken van deemoedsplasjes.

Wat kun je doen wanneer jouw hond deemoeds- of vreugdeplasjes maakt?

Wat je kunt doen om je hond in dit soort situaties te helpen zal ik zo dadelijk uitleggen. Maar eerst wil ik uitleggen wat je beter NIET kunt doen. Namelijk je hond bestraffen. Je hond bestraffen werkt, zowel wanneer er sprake is van deemoedsplasjes, als wanneer er sprake is van vreugdeplasjes, averechts.

Wanneer jij je hond gaat bestraffen, zal het adrenalinegehalte in het bloed van je hond niet gaan dalen, sterker nog, het zal eerder verder stijgen. Dus fysiek wordt de drang tot plassen bij jouw hond alleen maar groter.

Maar ook psychologisch leg je meer druk op je hond. Jouw hond gaat de situatie mogelijk nog spannender vinden, hij/zij wordt nog meer onzeker. En wanneer er sprake was van vreugde, dan wordt jouw hond door jouw bestraffing niet rustiger. Je voegt dan zelf juist nog meer spanning en opwinding aan de situatie toe. Bovendien help je je hond niet om het gedrag in goede banen te leiden, dus de volgende keer weet je hond niet hoe hij/zij rustiger met deze situatie kan omgaan.

Wat dan wel?

Omdat dit soort plasjes veroorzaakt worden door opwinding, help je je hond vooral door ervoor te zorgen dat de opwinding niet te hoog wordt.

  • Wanneer er sprake is van deemoedsplasjes, kan het nodig zijn je hond te helpen met zijn angst en onzekerheid, bijvoorbeeld voor onbekende mensen. Je kunt je hond onder andere helpen door ervoor te zorgen dat er voldoende afstand tussen jouw hond en het bezoek blijft. Laat het bezoek niet zomaar op jouw hond aflopen, of jouw hond aaien, als dit jouw hond onzeker maakt. Waarschijnlijk is het helpend voor jouw hond wanneer hij/zij het bezoek op eigen tempo mag begroeten, zonder overweldigd te worden. En wanneer jouw hond echt heel angstig is, is het raadzaam serieus aan deze angst te gaan werken. Waarschijnlijk is er dan meer nodig dan je alleen te richten op de deemoedsplasjes, maar aan de slag te gaan met de angst/onzekerheid van jouw hond in het algemeen.
  • Wanneer er sprake is van vreugdeplasjes, dan kun jijzelf of het bezoek beter niet al te enthousiast doen. Maak de opwinding bij je hond niet groter dan dat deze al is. Voor sommige honden is het helpend ze meteen iets te geven bij binnenkomst, bijvoorbeeld een speeltje wat ze in de mond kunnen nemen. Vaak richten ze zich dan iets meer op dit speeltje, in plaats van dat alle aandacht naar het bezoek uit gaat. Voor andere honden is het helpend ze te leren op het geluid van de deurbel even naar hun plaats te gaan. Zodat ze daar rustig kunnen afwachten tot het bezoek eenmaal binnen is en zit, zodat er niet van alles tegelijk gebeurt. Je hond negeren is niet nodig, dit levert je hond juist ook weer spanning op, maar je hond niet nog drukker maken is wel heel helpend.

Belangrijk is, mocht jouw hond dit soort plasjes maken, dat je verder kijkt dan de plasjes alleen. Wat is er echt aan de hand, welke emoties spelen bij jouw hond een rol, en hoe kun jij jouw hond helpen met deze emoties om te gaan.

Credits

Dit artikel is geschreven door Sylvia Aerts, gediplomeerd gedragsdeskundige bij Online hondenschool Wel Fair ©