Voor veel hondeneigenaren is het genieten, hun hond te zien spelen met een andere hond. Naar je hond kijken die plezier heeft, daar word je als hondeneigenaar zelf ook blij van.
Toch is honden samen laten spelen niet altijd zo eenvoudig. Je hond op elke hond af laten stormen bijvoorbeeld, en maar hopen dat het goed gaat, is geen goede tactiek.
Een verantwoordelijke hondeneigenaar kiest de honden waarmee hij/zij de eigen hond laat spelen bewust. Dit om ervoor te zorgen dat het spelen door beide honden ook als spel, en dus als iets prettigs wordt ervaren.
Over spelen, en goed spel tussen honden kan veel gezegd worden. Dit artikel gaat in op de verschillende speelstijlen die honden kunnen hebben, en op de vraag of honden van bepaalde rassen een voorkeur hebben voor een bepaalde speelstijl.
Welke manieren van spelen hebben honden?
Honden kunnen op verschillende manieren met elkaar spelen/spelen verschillende soorten spelletjes:
- Veel honden vinden het leuk om samen te rennen. Ze rennen achter elkaar aan. Honden happen daarbij soms naar elkaar, of duwen elkaar al rennend aan.
- Honden die vooral om elkaar heen spelen. Met sprongen en lichte aanrakingen. Honden lijken tijdens dit spel een soort van dansers die om elkaar heen bewegen.
- Andere honden houden meer van stoeien. En dit kan dan weer op verschillende manieren.
- Worstelen, waarbij de honden op de grond liggen en elkaar op verschillende plaatsen vastpinnen.
- Bekvechters, honden die vooral met hun monden spelen. Ze happen naar elkaars oren, gezicht, wangen enzovoorts, maar hebben verder minder fysiek contact met de rest van hun lichaam.
- Een combinatie van rennen en worstelen, waarbij de honden vaak hard en ruig spelen en flink tegen elkaar aan beuken.
Bij al deze spelvormen geldt dat, om te kunnen spreken van goed en gelijkwaardig spel, de rollen regelmatig worden omgedraaid. Dus niet de ene hond die bijvoorbeeld alleen maar achtervolgd door de andere, maar dat de achtervolging om en om plaatsvindt. De ene hond rent achter de andere aan en daarna doen ze dit andersom. Ook treden er rustpauzes tijdens het spel op, waarbij de honden even op adem kunnen komen.
Elke hond heeft zijn eigen voorkeur voor een bepaald speltype
Elke hond heeft zijn/haar eigen voorkeur, voor wat betreft het de spelvorm die hij/zij het liefste doet. Je kunt je voorstellen dat daarom niet alle honden een goede match vormen om samen te spelen. Een hond bijvoorbeeld die vooral van ‘dansend spelen’ houdt, zal onzeker worden, of zelfs bang, van een hond wiens voorkeur vooral bij ‘worstelen en beuken’ ligt.
Naast voorkeur voor speltype, zijn er ook nog voorkeuren om een spel te beginnen. De ene hond zal altijd een spelboog maken, terwijl de andere hond juist begint met rennen. De ene hond heeft ook een voorkeur voor lang te spelen, terwijl de andere hond het al heel snel weer beu is. Ook dit zijn zaken waar je als hondeneigenaar rekening mee dient te houden om het spel voor beide honden leuk te houden.
Elke hond is een individu, en elke hond heeft dus zijn/haar eigen voorkeuren. Toch zie je regelmatig dat honden van gelijke rassen overeenkomstige voorkeuren hebben. Hier is (nog) geen hard wetenschappelijk bewijs voor, omdat er nog niet (voldoende) onderzoek naar is verricht. Maar spreek je hondeneigenaren van bepaalde rassen, dan zullen ze zich vaak herkennen in de spelstijl die andere hondeneigenaren, met honden van hetzelfde ras, beschrijven als voorkeursstijl van hun hond.
Welke voorkeursstijl bij jouw hond hoort, kan onder andere te maken hebben met de functie waar jouw hond oorspronkelijk voor is gefokt, of met de spelstijl die de moederhond had en waar jouw hond als pup dus al vroeg mee vertrouwd is geraakt. Honden ontwikkelen spelroutines naarmate ze een bepaalde manier van spelen vaker doen. Of dit aangeboren of aangeleerd is, is niet wetenschappelijk vastgesteld, maar feit is dat hoe mee/vaker honden iets doen, hoe beter ze erin worden en hoe meer vertrouwd ze er mee raken.
Je kunt je voorstellen dat windhonden vaker een voorkeur hebben voor renspelletjes, Border Collies graag een manier van drijven in hun spel verwerken en bijvoorbeeld Cane Corso’s vaker wat ruwer spelen.
Goed spel is voor beide partners leuk
Goed spel kan alleen ontstaan wanneer de beide spelpartners voldoende tot hun recht kunnen komen en kunnen spelen op een manier die bij hen past.
Het is dus geen goed idee de honden het zomaar zelf uit te laten zoeken, maar je als hondeneigenaar te verdiepen in de voorkeursstijl van jouw hond, en daar geschikte spelpartners bij te zoeken. Zodat jouw hond echt het plezier van samen spelen kan ervaren en er op die manier tegemoet kan worden gekomen aan zijn/haar behoefte aan sociaal contact met soortgenoten.
Dit artikel is geschreven door Sylvia Aerts, gediplomeerd gedragsdeskundige bij Online hondenschool Wel Fair ©